Душанбе: Дониш, 2013. — 317 с.
Китоби мазкур аввалин китобест, ки ба забони давлатӣ, дар асоси васоит ва усулҳои мантиқии муосир навишта шуда ба меъёрҳои ҷаҳонӣ ҷавобгӯст. Китоб на танҳо барои донишҷӯён, балки барои аспирантон, унвонҷӯён, омӯзгорон, ҳуқуқшиносон, файласуфон, сиёсатшиносону сиёсатмадорон ва ҳамаи онҳое, ки ба илми мантиқ таваҷҷуҳ доранд, муфид мебошад. Инчунин он барои рушду густариши сатҳи тафаккури илмию мантиқии ҷомеъаи муосир ва муайян сохтани ҷойгоҳ ва мақоми андешаҳои фалсафӣ аз аҳамият холӣ нест.