История древних государств и правителей, Стамбул 1991 год, 378 стр.
İslâm dünyasında ve Arap dilinde ilk olarak bir dünya tarihi yazmaya teşebbüs eden Ebu Cafer Muhammed bin Cerir bin Yezid el-Taberî aslen İranlı olup, tahminen 839 milâdî yılında, İranın Taberistan vilâyetinde, Amul’da doğmuştur. Daha küçük yaşta kendisini tahsile vermiş, rivayete göre yedi yaşında iken Kur’anı ezberlemiştir. İlk tahsilini doğduğu yerde yaptıktan sonra, babasının teşviki ile o zamanki meşhur ilim merkezlerini dolaşmıştır: Rey’e gitmiş, sonra Ahmed bin Hanbel’in (780-855) ölümü sıralarında Bağdat’ta bulunmuş, hadîs tahsil etmek üzere Suriye şehirlerinde kalmış ve iki defa Mısıra gitmiştir. İbn Asakir’e göre 876-877 de Mısırda bulunmuştur. Yakut’a göre oraya birinci defa 867 de ve Suriye seyahatinden sonra ikinci defa 869-870 te gitmiştir, kendi tarihine göre 871-872 yıllarında Bağdat’ta bulunuyordu. Mısır seyahati esnasında artık meşhur bir âlim olarak nam kazanmıştır. Mısırdan tekrar Bağdat’a dönmüş ve Taberistan’a yaptığı iki seyahat dışında, 923 yılından ölünciye kadar Bağdat’ta yaşamıştır.