Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. — 344 p.
Lech Wyszczelski – polski historyk wojskowości, profesor zwyczajny, pułkownik w stanie spoczynku. W 1973 ukończył Wojskową Akademię Polityczną na Wydziale Historyczno-Politycznym, doktorat uzyskał w 1979 (WAP), habilitował się w Akademii Sztabu Generalnego WP w 1986, a od 1998 posiada tytuł naukowy profesora. Wieloletni wykładowca WAP, Akademii Obrony Narodowej oraz Akademii Humanistycznej w Pułtusku. W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Aktualnie profesor Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach – kierownik Katedry Historii i Teorii Wychowania i członek Komisji Historii Wojskowości Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk.
Wstęp.
Kierunki rozwoju powszechnej myśli wojskowej w latach 1914-1939 i jej główni reprezentanci.
Prognozy polskiej myśli wojskowej lat 1914-1939 dotyczące charakteru przyszłej wojny.
Polskie koncepcje dotyczące roli i zadań lotnictwa w przyszłej wojnie.
Poglądy teoretyków polskich na rolę i zadania wojsk szybkich w przyszłej wojnie.
Zachowawcze koncepcje rozwoju tradycyjnych rodzajów wojsk i przygotowań kraju do wojny.
Ocen stopnia wykorzystania dorobku polskiej myśli wojskowej w doktrynach wojennych okresu międzywojennego.